Η μεγάλη οικονομική κρίση που πλήττει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια από την μια και το μεγάλο ποσοστό της ανεργίας από την άλλη έχει αυξήσει ραγδαία το ποσοστό των εργαζομένων που είτε καθυστερούν οι εργοδότες τους να τους πληρώσουν, είτε πληρώνονται με «έναντι» της κανονικής αμοιβής τους.
Οι εργοδότες πολλές φορές εκμεταλλεύονται την δυσκολία πληρωμών τους (στο όνομα της οικονομικής κρίσης) κυρίως όμως εκμεταλλεύονται την μειονεκτική θέση των εργαζομένων, οι οποίοι υπό τον φόβο της ανεργίας υποχωρούν σε κάθε απαίτησή τους.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι αγνοούν τα δικαιώματα που τους παρέχει ο νόμος (ακόμα κι έτσι όπως αυτά έχουν καταστρατηγηθεί σήμερα από την λαίλαπα των μνημονίων).
Το βασικότερο που πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι, υπάλληλοι και εργάτες είναι, ότι το δικαίωμα να διεκδικήσουν τα δεδουλεύμενα τους, δηλαδή μισθούς, διαφορές από μισθούς, διάφορα επιδόματα, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, υπερωρίες, υπερεργασία και ρεπό, παραγράφεται μέσα σε μια πενταετία.
Μισθοί προηγούμενων ετών δεν μπορούν να αναζητηθούν με κανέναν τρόπο.
Το συνηθέστερο μέσο διαμαρτυρίας των απλήρωτων εργαζομένων είναι η γνωστή επίσχεση εργασίας.
Το πρώτο βήμα είναι η με κοινοποίηση εξωδίκου, γνωστοποίηση στον εργοδότη, ότι ο εργαζόμενος δεν θα εργαστεί μέχρι να του καταβληθούν τα οφειλόμενα δεδουλευμένα αφού η εργασιακή σχέση είναι παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής.
Η επίσχεση εργασίας μπορεί να έχει μεγάλη διάρκεια και δεν θεωρείται από μόνη της καταγγελία της σύμβασης εργασίας.
Άλλος τρόπος είναι η καταγγελία στην κατά τόπο αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας (ΣΕΠΕ).
Ο εργοδότης καλείται εντός προθεσμίας να δικαιολογήσει ή να αποδείξει τον λόγο που είναι υπερήμερος έναντι του υπαλλήλου του.
Η επιθεώρηση εργασίας σχηματίζει φάκελο που αποστέλλει στην Εισαγγελία και από κει αν υπάρχουν ποινικά αδικήματα, όπως είναι η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, η μη καταβολή δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα κτλ. ενεργοποιείται η αυτεπάγγελτη διαδικασία κι ο εργοδότης έχει να αντιμετωπίσει και τις αντίστοιχες ποινικές κατηγορίες.
Η καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας όπως και η κοινοποίηση του εξωδίκου αποτελούν και όχληση η οποία σε περίπτωση αγωγής, αποτελεί την εναρκτήρια ημερομηνία για την απαίτηση των τόκων υπερημερίας.
Το βασικότερο όμως μέσο άμυνας του εργαζόμενου είναι η αγωγή στο καθ’υλην αρμόδιο δικαστήριο.
Οι εργατικές διαφορές λόγω της φύσης της υπόθεσης πάντοτε έχουν σύντομες ημερομηνίες δικασίμου καθώς και έκδοσης απόφασης.
Με την εργατική αγωγή, ο εργαζόμενος ζητεί όλους τους οφειλόμενους μισθούς των τελευταίων πέντε ετών, τα επιδόματα, τις διαφορές από νόμιμους και καταβαλλόμενους μισθούς, τα δώρα, τα ρεπό και πολλά άλλα αναλόγως το είδος της εργασίας και την συλλογική σύμβαση στην οποία ανήκει.
Ο εργαζόμενος έχει το δικαίωμα με μια τέτοια αγωγή να καταγγείλει και την εργασιακή σχέση και να ζητήσει τη νόμιμη αποζημίωση ή να καταγγείλει την τυχόν απόλυσή του και να ζητήσει μισθούς υπερημερίας.
Αυτό όμως δεν είναι υποχρεωτικό. Μπορεί δηλαδή να ζητήσει τους μισθούς του και τα οφειλόμενα χωρίς να καταγγείλει την εργασιακή του σύμβαση. Τυχόν καταγγελία της σύμβασης από τον εργοδότη λόγω της κατάθεσής μιας τέτοιας αγωγής είναι καταχρηστική και άκυρη.
Η έκδοση της απόφασης και η κήρυξή της ως εκτελεστή σηματοδοτεί την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της περιουσίας του οφειλέτη-εργοδότη για είκοσι χρόνια.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι εργοδότης που έχει φροντίσει σήμερα να μην έχει περιουσία στο όνομα του, αλλά να αποκτήσει σε βάθος χρόνου, θα μπορεί ακόμα και τότε να κληθεί να πληρώσει τα οφειλόμενα.
Δηλαδή τα δεδουλευμένα όταν δεν διεκδικούνται παραγράφονται εντός της πενταετίας, όταν όμως έχουν βεβαιωθεί σε μία δικαστική απόφαση τελεσίδικη και αμετάκλητη, τότε η οφειλή τους από τον εργοδότη διαρκεί μία εικοσαετία.
Οι τρόποι αναγκαστικής εκτέλεσης είναι πολλοί και επιλέγεται ο πιο σύμφορος ανάλογα της περίστασης.
Μπορεί να γίνει εκτέλεση σε ακίνητα, κινητά μεγάλης αξίας (π.χ. αυτοκίνητα, μηχανήματα, υπολογιστές κτλ.) ή σε τραπεζικούς λογαριασμούς, έσοδα της επιχείρησης που προέρχονται από τρίτους (π.χ. μισθώματα κτλ.).
Η οικονομική κρίση εξακολουθεί να είναι παρούσα -και ας μιλάνε οι κυβερνώντες για δήθεν ανάπτυξη- καθώς αυτό το διαπιστώνουμε όλοι «ιδίοις όμμασι» καθημερινώς και αδιαλείπτως.
Οι εργαζόμενοι ωστόσο πρέπει να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και τον καλύτερο δυνατό τρόπο προκειμένου να τα προασπισθούν.
Άρθρο της Δικηγόρου-Εργατολόγου
Δήμητρας Γεωργίου Ζαφειροπούλου
Κατόχου Μεταπτυχιακού Διπλώματος
στο Εργατικό Δίκαιο από την Νομική Σχολή Αθηνών
Κρέστενα Ηλείας τηλ 2625024696, 6977787924
Το διαβάσαμε απο το: ilia24.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου