γεγονός που πρέπει να ενεργοποιήσει και τα αντανακλαστικά των εκλεγμένων του Νομού μας ο οποίος κινδυνεύει να μείνει οριστικά εκτός σιδηροδρομικού χάρτη.
Όπως επισημαίνει το portal ypodomes.gr για την πόλης της Πάτρας, το τρίτο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, η απώλεια του τρένου ισοβαθμεί με κατάρρευση των αναπτυξιακών πλάνων κυρίως του λιμανιού αλλά και της βιομηχανικής ζώνης που δεν θα έχει πρόσβαση στο δίκτυο υψηλών ταχυτήτων.
Η εμπορική ζημιά θα επηρεάσει όχι μόνο την Πάτρα αλλά και τον Νομό Ηλείας που είναι η φυσική συνέχεια του τρένου και εξαρτάται από τις διαθέσεις των Αχαιών.
Επιπλέον η Πάτρα θα παραμείνει αποκλεισμένη από τις επιβατικές μεταφορές που θα μπορούσαν να την συνδέσουν με την πρωτεύουσα και το κύριο αεροδρόμιο της χώρας σε χρόνο μικρότερο των 2 ωρών, έχοντας μόνο την περιορισμένη και παλιά μονή γραμμή που εξυπηρετεί επιτυχώς μεν τον Προαστιακό αλλά με τελείως υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Ακόμα και η επέκταση που επιχειρείται από την Περιφέρεια και τον ΟΣΕ είναι μία βελτίωση αλλά δυνητικά χωρίς την ύπαρξη της διπλής σύγχρονης γραμμής και σε αυτή την περίπτωση καταδικάζεται σε σιδηροδρομική απομόνωση και η Ηλεία.
Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο να παραμείνει αποκλεισμένο ένα τόσο σημαντικό για τη χώρα αστικό κέντρο αλλά και η ευρύτερη περιοχή της Πάτρας και αναγκαστικά και της Ηλείας και η προσπάθεια εξεύρεσης χρυσής τομής που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές είναι απαραίτητη.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
Ακόμα και να ήθελε το Υπουργείο Υποδομών να συναινέσει σε μια πλήρη υπογειοποίηση προκειμένου να ικανοποιήσει το αίτημα του Δήμου Πατρέων θα προσέκρουε σε δύο βασικά προβλήματα.
Το πρώτο είναι το οικονομικό.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν μιλάμε για το αστρονομικό ποσό των 700εκατ.ευρώ αλλά για ένα ποσό 200-250εκατ.ευρώ, τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν στο ΕΣΠΑ 2014-2020 στο Ε.Π.ΥΜΕ-ΠΕΡΑΑ, μιας και το 70% του προγράμματος είναι δεσμευμένο σε έργα phasing, δηλαδή σε έργα που τρέχουν ήδη από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2007-2013 και τα υπόλοιπα σε σημαντικά έργα μεταξύ των οποίων σιδηροδρομικά για το τμήμα Κιάτο-Πάτρα και την επέκταση του αυτοκινητόδρομου της Ολυμπίας μέχρι τον Πύργο.
Το δεύτερο και μάλλον αξεπέραστο όμως είναι το θέμα του χρόνου.
Για να ολοκληρωθεί μία μελέτη, να γίνει ένταξη στο ΕΣΠΑ, διαγωνισμός για ένα έργο υπογειοποίησης 5χλμ θα χρειαστούν ακόμα και αν αύριο συμφωνήσουν όλοι 2 χρόνια ενώ για το ίδιο το έργο που μιλάμε για αστική υπογειοποίηση θα χρειαστούν με πολύ μετριοπαθείς υπολογισμούς 5-6 χρόνια.
Αυτό μας φτάνει στο 2026, 4 χρόνια μετά τη λήξη του ΕΣΠΑ που η χώρα έχει προθεσμία να ολοκληρώσει τη γραμμή μέχρι την Πάτρα.
Στην πραγματικότητα είμαστε ήδη οριακά ακόμα και για την επιφανειακή λύση.
Αν υποθέσουμε ότι αύριο όλοι συμφωνούσαν θα χρειαστούμε τουλάχιστον 1 έτος προετοιμασίας και 1 έτος διαγωνισμού που μας φτάνει στα μέσα του 2019.
Για το έργο της διαπλάτυνσης, υποδομής, επιδομής, ηλεκτροκίνησης, σηματοδότησης, τηλεδιοίκησης αλλά και της κατασκευής του νέου Σιδ. Σταθμού Αγίου Διονυσίου και ίσως 3-4 στάσεων θα χρειαστούν το λιγότερο 3-4 χρόνια που θα μας φέρουν ακριβώς στη λήξη του ΕΣΠΑ 2014-2020.
Χρονικά είναι γεγονός ότι παίζουμε με τις καθυστερήσεις ενός έργου που ολοκληρώνει τυπικά τον Σιδηροδρομικό ΠΑΘΕ-Π της χώρας αλλά η αξία του είναι πολλαπλάσια από την απλή σύνδεση μίας μεγάλης πόλης.
Πηγή: protinews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου