Τον Οκτώβριο του 1999, όταν οι κάτοικοι της Ανδρίτσαινας απέρριψαν με τοπικό δημοψήφισμα την ανέγερση των φυλακών, έργο που είχε οραματιστεί ο αείμνηστος Αθανάσιος Κανελλόπουλος,
είχα επισημάνει σε άρθρο μου ότι εύχομαι να μην κάνουν λάθος και να μην το μετανιώσουν, διότι μια μόνιμη κρατική δομή διασφαλίζει σταθερό κύκλο δραστηριοτήτων, άρα και εισόδημα, και συγκρατεί τον τοπικό πληθυσμό διότι γίνεται αφορμή να αναπτυχθούν βιοποριστικές δραστηριότητες όπως η τροφοδοσία των φυλακών και η παροχή υπηρεσιών σε κρατουμένους και προσωπικό.
Ταυτόχρονα, συμβάλει στην αισθητή βελτίωση των συγκοινωνιακών υποδομών, είτε με τη βελτίωση του υπάρχοντος δρόμου είτε με τη χάραξη νέου από την κοιλάδα της Παπαδούς.
Δυστυχώς η ραγδαία δημογραφική και οικονομική συρρίκνωση που ακολούθησε στην ορεινή νότια Ηλεία την τελευταία 20ετία, σε συνδυασμό με την αδυναμία της Ανδρίτσαινας να μετατραπεί σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό, όπως η Δημητσάνα ή Βυτίνα στην όμορη Αρκαδία, επιβεβαίωσε τους φόβους που είχα διατυπώσει εγκαίρως για την περιοχή, η οποία διαρκώς φθίνει και μαραίνεται.
Διάβασε όλο το άρθρο στο myilianews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου