Αν δηλαδή απουσίαζε, μήπως ο άνθρωπος θα πολλαπλασίαζε τις δυνάμεις του για απόκτηση του ποθητού, και δεν θα έλπιζε μάταια, κατά κανόνα, ότι κάτι θα συμβεί που θα ανατρέψει μια αρνητική κατάσταση.
Όμως, ώσπου να αποφασίσουν οι λόγιοι -και εάν- περί τίνος πρόκειται, η ανθρώπινη αδυναμία επιτάσσει την ανάθεση στην ελπίδα την καλυτέρευση καταστάσεων που τις περισσότερες φορές δεν εξαρτώνται από τη βούληση του καθενός.
Ιδιαίτερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ελπίδα είναι να «φωτισθούν» τα μυαλά των διοικούντων για να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
Αναγκαία η ελπίδα επομένως και αυτό είναι που ενδόμυχα σκέφτεται ο κάθε Χριστιανός τέτοια μέρα.
Αναγκαία η ελπίδα επομένως και αυτό είναι που ενδόμυχα σκέφτεται ο κάθε Χριστιανός τέτοια μέρα.
Βέβαια ο Έλληνας -σύνθεση ορθολογισμού και μυστικισμού- εορτάζει με μεγαλύτερη λαμπρότητα την Ανάσταση, που επιβεβαιώνει τη νίκη της ζωής επί του θανάτου.
Άλλωστε, χιλιάδες χρόνια πριν, τον συντρόφευε ο μύθος της Περσεφόνης, κόρης της Δήμητρας, που έμενε τέσσερις μήνες -του χειμώνα- κάτω από τη γη, στα παλάτια του Πλούτωνα, και τους οκτώ μήνες της (ανα)γέννησης ανέβαινε στο βασίλειο της μητέρας της, προστάτιδας της γεωργίας.
Για τους Χριστιανούς, η παραμονή της γέννησης του Χριστού ήταν μέρα κατάνυξης και αναμονής για τον ερχομό του θείου βρέφους, που ελπίζεται ότι θα φέρει μια νέα μέρα, με καλύτερες προοπτικές.
Κατά κανόνα, η κάθε γέννηση είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός. Μόνον ένα από τα πολλά φύλα των αρχαίων Θρακών αντί για χαρές και τραγούδια για τον ερχομό του νεογέννητου, το… μοιρολογούσαν για τα βάσανα που το περίμεναν!
Γράψαμε πιο πάνω ότι η παραμονή των Χριστουγέννων «ήταν» μέρα κατάνυξης. Τώρα είναι για ελάχιστους. Άκουγα εχθές στο δελτίο ειδήσεων, να γίνεται λόγος για το «παραδοσιακό ρεβεγιόν» κατά την παραμονή.
Πότε πρόλαβε κι έγινε «παράδοση» μια έξωθεν επιβολή, αφού το «ρεβεγιόν» είναι εφεύρημα των τελευταίων χρόνων;
Και φυσικά, κατορθώθηκε να μεταβληθεί η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» σε αδιάφορα «Χρόνια Πολλά» ή «Καλές Γιορτές».
Η επίθεση κατά της χριστιανικής θρησκείας είναι εμφανής.
Στην Ελλάδα θα αργήσει να έρθει -αλλά πλησιάζει- η μόδα της «κοσμικής ηθικής», όπως την αποκαλούν οι Δυτικοί, και με βάση την οποία δεν πρέπει να προκαλούνται οι μουσουλμάνοι και οι ιουδαίοι από τις χριστιανικές εορτές.
Οι μουσουλμάνοι όμως, κάνοντας το ναμάζι στις πλατείες των δυτικοευρωπαϊκών πόλεων, δεν προκαλούν τους χριστιανούς. Δυο μέτρα και δυο σταθμά, που δείχνουν όμως προς τα πού οδεύει η προσπάθεια αποχριστιανοποίησης.
Οι ταγοί της χριστιανικής εκκλησίας, ή δεν κατάλαβαν τίποτε ή συνηγορούν.
Όπως και να έχει, τέτοια μέρα δεν είναι κατάλληλη για μεμψιμοιρίες. Είναι μια ευκαιρία να οπλισθούμε με αισιοδοξία, όντες σίγουροι ότι το μέλλον μας βρίσκεται στα χέρια μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου