Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζαχάρω. Έκλεισε τα αφτιά του στην όποια «σειρήνα» των μεγάλων πόλεων και αποφάσισε να παραμείνει στον τόπο που ανατράφηκε.
Ενεργός και δραστήριος πολίτης, με μεγάλη αγάπη για τον τόπο του, ο Χρήστος Πλιάγκος ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δραστηριοποιείται σε πολλούς τομείς προκειμένου να δει την πόλη και την ευρύτερη περιοχή να αναπτύσσεται και τους πολίτες να παίρνουν μέρος σε δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, ασχολήθηκε αρχικά με τον αγροτικό τομέα, για να αλλάξει αργότερα ρότα και να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά εδώ και 17 χρόνια στην πόλη της Ζαχάρως.
Μεγάλη του αγάπη, το κυνήγι.
Όπως μας λέει ο ίδιος είναι ο τρόπος να ξεφεύγει από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν περιορίστηκε όμως ούτε το αντιμετώπισε σαν άνα απλό χόμπυ.
Από το 2002 είναι μέλος του Δ.Σ του Κυνηγετικού Συλλόγου, διετέλεσε πέντε χρόνια αντιπρόεδρος και από το 2011 βρίσκεται στη θέση του προέδρου.
Ο σύλλογος σήμερα μετρά 650 ενεργά μέλη, ενώ το σύνολο των εγγεγραμμένων αγγίζει τα 1000. Όλα τα μέλη είναι από την ευρύτερη περιοχή αλλά και πολλοί ετεροδημότες προτίμησαν να δηλώσουν το «παρών» στον σύλλογο της γενέτειράς τους.
Πως θα μπορούσατε να μου χαρακτηρίσετε το επιχειρηματικό προφίλ της πόλης; Έχει επιχειρήσεις η Ζαχάρω που μπορούν να ικανοποιήσουν το αγοραστικό κοινό;
Σαφώς και έχει. Έχει αγοραστικό κοινό και έχει καλές επιχειρήσεις. Ο κόσμος έχει επιλογές που μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή, στο μεγαλύτερο ποσοστό, να βρει αυτό που ζητάει.
Αυτή τη στιγμή όσον αφορά τον επαγγελματικό τομέα δε νομίζω ότι λείπει κάτι ιδιαίτερα από την πόλη. Παρόλο που η κρίση μας έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα έλεγα ότι δίνουμε όλοι μαζί ενωμένοι την προσπάθειά μας. Η αγορά προσπαθεί και παραμένει ζωντανή.
Μετά τις φωτιές το 07 ήρθε και η οικονομική κρίση. Πως έχει διαμορφωθεί η εικόνα της αγοράς στη Ζαχάρω;
Είναι αλήθεια ότι μετά τις φωτιές του 07 η αγορά πέρασε πάρα πολύ δύσκολες μέρες. Γιατί ο βασικός οικονομικός ιστός της περιοχής είναι το λάδι. Οι ελιές έπαθαν μεγάλη ζημιά και χρειάστηκαν 2-3 χρόνια μέχρι να αποδώσουν πάλι παραγωγή.
Οπότε τότε, αντιμετωπίσαμε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα. Ευτυχώς η πολιτεία τότε ενίσχυσε τους επαγγελματίες με πυρόπληκτα δάνεια και μπορέσαμε και παραμείναμε στην αγορά.
Αυτή τη στιγμή, η φετινή χρονιά είναι πάρα πολύ καλή γιατί υπάρχει μεγάλη παραγωγή ελαιολάδου στην περιοχή και με καλή τιμή. Κάτι το οποίο έχει βοηθήσει τόσο τον αγροτικό τομέα όσο και την αγορά. Επίσης από τα μηνύματα που παίρνουμε πιστεύουμε ότι και θερινή σεζόν θα είναι θετική και θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι θα πάνε όλα καλά.
Είναι αλήθεια ότι τουριστικά, η περιοχή μας και γενικότερα η επαρχεία Ολυμπίας, είναι υποβαθμισμένη. Έχουμε μια από τις καλύτερες παραλίες που υπάρχουν, έχουμε τη λίμνη του Καϊάφα-έναν ανεκμετάλλευτό θησαυρό.
Αν αξιοποιήσουμε την παραλιακή ζώνη, τη λίμνη Καϊάφα και τα συνδέσουμε όλα αυτά με τον Επικούρειο Απόλλωνα και την Ολυμπία πιστεύω ότι η περιοχή μπορεί να αναπτυχθεί πάρα πολύ γρήγορα. Δυστυχώς όμως όλα αυτά τα χρόνια η κατάσταση είναι στάσιμη και δεν γίνεται τίποτα.
Κατά την άποψή μου η πολιτεία δεν έχει δώσει την κατάλληλη προσοχή που θα έπρεπε στην περιοχή μας. Διότι βλέπουμε άλλες περιοχές όπως η Μεσσηνία που έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Νομίζω ότι η περιοχή μας είναι ιδιαίτερη θα έπρεπε να είχε δοθεί η κατάλληλη προσοχή από την πολιτεία ώστε και εμείς να έχουμε αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε.
Πριν λίγους μήνες επανεκλεγήκατε πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Ζαχάρως. Μιλήστε μου λίγο για τις δράσεις του συλλόγου αλλά και τα μελλοντικά σχέδια.
Έχουμε κάνει πολλές και ποικίλες δράσεις, ξεκινώντας από το ΄11 όπου πραγματοποιήσαμε ένα μεγάλο έργο στην Παλαιόβρυση, το εκπαιδευτήριο λαγόσκυλων.
Ένα έργο που κόστισε τότε γύρω στις 30.000 και ανταποκρίνεται μέχρι σήμερα παρά την κρίση και τις οικονομικές δυσκολίες. Ανοίξαμε το κυνήγι σε δύο ζώνες που απαγορεύονταν, στη Λίμνη του Καϊάφα και στην παραλιακή ζώνη από την περιοχή του Καϊάφα μέχρι τον ποταμό Ακίδα στο Θολό.
Επίσης διοργανώσαμε κυνηγετικό σεμινάριο το 2014 και προεκλογικά είχαμε δεσμευτεί ότι θα κάνουμε έναν σκοπευτικό σύλλογο. Κάτι πολύ πρωτότυπο που θα βοηθήσει πολύ την περιοχή μας και τους νέους αλλά και παλαιότερους κυνηγούς.
Είμαστε σε πολύ καλό δρόμο λοιπόν, καθώς ιδρύσαμε τον σύλλογο, ολοκληρώσαμε όλα τα διαδικαστικά και τον ονομάσαμε «Σκοπευτικός Σύλλογος Επαρχίας Ολυμπίας-Επικούρειος Απόλλων». Θα συστεγάζεται με τον Κυνηγετικό.
Όσο για το χώρο που θα γίνονται τα μαθήματα, υπάρχουν δύο εκτάσεις αυτή τη στιγμή που εξετάζουμε και έχουμε κάνει αίτημα προς το δήμο Ζαχάρως αναμένοντας την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Ο ένας, είναι στον Κακόβατο όπου εκεί θα ξεκινήσουμε να κάνουμε το κλειστό σκοπευτήριο για πιστόλι.
Για τις άλλες δράσεις έχουμε βρει έναν χώρο έξω από την Ζαχάρω για να φιλοξενηθούν τα υπόλοιπα τμήματα. Το καταστατικό του συλλόγου περιέχει μαθήματα για κυνηγετικό όπλο, πιστόλι, ραβδωτό πολεμικό, τοξοβολία και αεροβόλο για τα παιδιά.
Όχι, απευθύνεται σε όλη την κοινωνία και όλες τις ηλικίες. Μια τέτοια δράση πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει πολύ την περιοχή. Θα γίνει πόλος έλξης. Μπορούμε να πούμε πως είναι και αναπτυξιακό το θέμα. Όλα αυτά τα χρόνια στόχος μας είναι ότι κάνουμε να «μείνει» στην περιοχή μας και νομίζουμε ότι το έχουμε καταφέρει.
Ο κυνηγετικός τουρισμός στην περιοχή σε τι επίπεδα κυμαίνεται;
Υπάρχει ένα κομμάτι κυνηγών που έρχεται από άλλα μέρη ειδικά για το κυνήγι αγριόχοιρου. Πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώριο και από θηραματικό πλούτο και από άποψη διαμονής για να έρθει περισσότερος κόσμος. Είναι θέμα της πολιτείας να βοηθήσει σ’ αυτόν τον τομέα αλλά σίγουρα και δικό μας γιατί και εμείς πρέπει να ενημερωνόμαστε για οτιδήποτε νέο υπάρχει. Θα πρέπει και εμείς να αλλάξουμε νοοτροπία σε πολλά πράγματα αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει ο σύλλογος;
Είναι αλήθεια ότι το καταστατικό όλων των κυνηγετικών συλλόγων μετρά πολλά χρόνια. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ σήμερα και καλό θα ήταν κάποια στιγμή οι κυνηγετικές οργανώσεις να μπούμε στη διαδικασία να αλλάξουμε τα καταστατικά για να μπορέσουμε να συμβαδίσουμε με τα δεδομένα της εποχής.
Το θέμα είναι θεσμικό και πρέπει το υπουργείο και οι ομοσπονδίες σε συνεργασία με τους κυνηγετικούς συλλόγους να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία και να εκσυγχρονιστούν τα καταστατικά. Προβλήματα φυσικά και υπάρχουν, εμείς προσπαθούμε και δίνουμε λύσεις μέχρι εκεί που προβλέπει η νομοθεσία.
Πηγή: Εφημερίδα «Πρωινή»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου