Οι κοιλάδες της αμπελουργίας, των εσπεριδοειδών, του καρπουζιού και της φράουλας.
Τα τρεχούμενα νερά, τα σπάνια δάση, τα φράγκικα κάστρα και στη γόνιμη γη, διάχυτες οι μνήμες της ορθοδοξίας.
Αυτό είναι η Ηλεία.
Το αθάνατο μεγαλείο της εκπέμπει το άσβεστο φως του από το λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων, την Αρχαία Ολυμπία, το μέγιστο τουριστικό αξιοθέατο του νομού. 45 χλμ. βορειότερα, η λιγότερο διάσημη Αρχαία Ηλιδα με τον κατακερματισμένο στα χωράφια αρχαιολογικό χώρο (και την άμεση σχέση με τη λίμνη Πηνειού – τον μεγαλύτερο τεχνητό υδάτινο θύλακα της Πελοποννήσου) συμπληρώνει το καρέ που διηγείται τη γέννηση των ιδανικών του Ολυμπισμού.
Στα μονοπάτια που τις ενώνουν, οδοιπόροι και φίλοι του ποδηλάτου πατούν στα χνάρια των αρχαίων ολυμπιονικών, ακολουθούν τα βήματα αυτών που άφησαν το στίγμα τους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Περιμετρικά της κατάσπαρτης ιερής κοιλάδας, οι αρχαίες θέσεις δεν έχουν τελειωμό.
Το Σαμικό, το Λέπρεο, η Σκιλλουντία, η αρχαία πόλη Αίπυ (ή Τυπανεαί), η Αλίφειρα, οι πηγές του Ενιπέα, το δάσος του Κενταύρου Φόλου, η Φιγαλεία· αγκαλιά με το βραχώδες τοπίο των Βασσών δείχνει τον δρόμο για το έργο τέχνης του Ικτίνου, τον τριών ρυθμών «Παρθενώνα της Πελοποννήσου» αφιερωμένο στον Επικούριο Απόλλωνα.
Η προσέγγισή τους είναι εύκολη (καθότι σηματοδοτημένη), τις περισσότερες φορές απαιτείται τετρακίνηση λόγω των χωματόδρομων, μα το θέαμα (και η θέα) που προσφέρουν αποζημιώνει.
Αντιστοίχου μεγαλοσύνης το πανόραμα που απολαμβάνεις από τα διάσπαρτα αρχαία/φραγκικά κατάλοιπα των φρουρίων που αγκιστρώνονται στις κορυφογραμμές.
Επιβλητικότερο όλων το Κάστρο Χλεμούτσι της Κυλλήνης που ορθώνεται αγέρωχο στον λόφο Χελωνάτα, ελέγχει τα χερσαία και θαλάσσια περάσματα από την εποχή των Βιλεαρδουίνων.
Το Ποντικόκαστρο εποπτεύει το Κατάκολο, το λιμάνι της κρουαζιέρας (και την αλλοτινή Αρχαία Φεία), το κάστρο Κουκουβίτσας βάζει στο στόχαστρο την Αρχαία Ηλιδα και ούτω καθεξής…
Λες και φτιάχτηκε για φωτογραφίες. Το φαντασμαγορικό σύμπλεγμα κουκουναριών στο πευκόδασος Καϊάφα
Ολα αυτά τα μεγαλοπρεπή λαμβάνουν χώρα στην αγκαλιά τεσσάρων ποταμών. Ανατολικά ο Ερύμανθος, βόρεια ο Πηνειός, στη μέση ο Αλφειός και στο νότιο σύνορο με τη Μεσσηνία η μυθική Νέδα.
Σκέψου πόσοι παραπόταμοι, πόσα ρέματα και ορμητικοί καταρράκτες δίνουν ζωή στην ενδοχώρα, αποτελούν σύγχρονους χώρους αναψυχής, πεζοπορίας, αναζωογόνησης, επαφής με τη φύση.
Οι διασημότεροι καταρράκτες είναι της Νέδας (δόξα να ‘χει το 32 χιλιομέτρων φαράγγι), οι περισσότεροι (20 και άνω) της Νεμούτας, που ξεδιπλώνονται στα πόδια του συμπαθούς αγροτικού χωριού, πλάθουν με την ορμή τους τις παραμυθένιες εικόνες που σκαλίζει στον ρου του ο Ερύμανθος.
Και μιας και πιάσαμε τα θαύματα της φύσης, το δάσος της Φολόης είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του.
Επιβλητικότερο όλων το Κάστρο Χλεμούτσι της Κυλλήνης που ορθώνεται αγέρωχο στον λόφο Χελωνάτα, ελέγχει τα χερσαία και θαλάσσια περάσματα από την εποχή των Βιλεαρδουίνων.
Το Ποντικόκαστρο εποπτεύει το Κατάκολο, το λιμάνι της κρουαζιέρας (και την αλλοτινή Αρχαία Φεία), το κάστρο Κουκουβίτσας βάζει στο στόχαστρο την Αρχαία Ηλιδα και ούτω καθεξής…
Ολα αυτά τα μεγαλοπρεπή λαμβάνουν χώρα στην αγκαλιά τεσσάρων ποταμών. Ανατολικά ο Ερύμανθος, βόρεια ο Πηνειός, στη μέση ο Αλφειός και στο νότιο σύνορο με τη Μεσσηνία η μυθική Νέδα.
Σκέψου πόσοι παραπόταμοι, πόσα ρέματα και ορμητικοί καταρράκτες δίνουν ζωή στην ενδοχώρα, αποτελούν σύγχρονους χώρους αναψυχής, πεζοπορίας, αναζωογόνησης, επαφής με τη φύση.
Οι διασημότεροι καταρράκτες είναι της Νέδας (δόξα να ‘χει το 32 χιλιομέτρων φαράγγι), οι περισσότεροι (20 και άνω) της Νεμούτας, που ξεδιπλώνονται στα πόδια του συμπαθούς αγροτικού χωριού, πλάθουν με την ορμή τους τις παραμυθένιες εικόνες που σκαλίζει στον ρου του ο Ερύμανθος.
Και μιας και πιάσαμε τα θαύματα της φύσης, το δάσος της Φολόης είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του.
Το πυκνό δάσος ευθύκορμων βελανιδιών καταλαμβάνει το ομώνυμο 42.000 στρεμμ.οροπέδιο και αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια (αμιγώς σπερμοφυή) της Ευρώπης.
Η «πέτρινη πολιτεία», το εμπορικό κέντρο, η λιθόχτιστη μαγεία της Ανδρίτσαινας
Δυτικά, στα παράλια, από τον προστατευόμενο υγρότοπο της λίμνης Κοτυχίου προσεγγίζεις το μοναδικό σύμπλεγμα κουκουναριών της Στροφυλιάς, ενώ, αν ακολουθήσεις τα υδάτινα μονοπάτια της λίμνης Καϊάφα, ανακαλύπτεις μια μικρογραφία του: το πευκόδασος Καϊάφα, ριζωμένο στις αμμοθίνες της απέραντης Ζαχάρως.
Κάπως έτσι έρχεσαι σε επαφή και με τις διάσημες από την αρχαιότητα θερμές ιαματικές πηγές.
Το καλοκαίρι κάνεις λουτροθεραπεία, (όλο τον υπόλοιπο χρόνο σκι στα νερά της λίμνης) και αν είσαι φαν, βάζεις στο πλάνο και τα επίσης διάσημα από αρχαιοτάτων χρόνων λουτρά της Κυλλήνης.
Γυμνάσιο και παλαίστρα στην Αρχαία Ολυμπία. Χρησίμευαν για την προπόνηση των αθλητών στην πυγμή, στην πάλη και στο άλμα
Και σύγχρονες κωμοπόλεις επισκέπτεσαι αν το θέλεις, και φυλαγμένα στα βουνά χωριά με λαμπρή ιστορία.
Σημαντικότερα θεωρούνται το κεφαλοχώρι της Δίβρης (Λάμπεια), σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του όρους Λάμπεια και νοτιότερα, η πέτρινη πολιτεία (το αλλοτινό εμπορικό κέντρο) της Ανδρίτσαινας – στα όρια με τα αρκαδικά βουνά.
Ορεξη να ‘χεις. Και χρόνο. Και να ‘χεις προνοήσει και με έναν βασικό σχεδιασμό.
Το καλύτερο είναι να χωρίσεις το ταξίδι σε δύο μέρη. Με επίκεντρο τον Πύργο να ξεψειρίσεις το βορειοδυτικό κομμάτι, με βάση τη Ζαχάρω (ή την Ολυμπία) το νοτιοανατολικό.
Αναπόσπαστο στοιχείο της περιρρέουσας (και ετερόκλητης) ατμόσφαιρας είναι και ο θρησκευτικός τουρισμός· από τις διαχρονικές μονές, έως τα επιβλητικά ερείπια και τα απομακρυσμένα ξωκλήσια που ξαναζούν χάρη στην αγάπη και την πίστη των ντόπιων.
Οι απίθανες κορυφογραμμές στην ενδοχώρα της Ηλείας – «πρόλογος» στο Γούμερο. Στο βάθος το όρος Λάμπεια
Η φρουριακή Παναγιά η Σκαφιδιώτισσα κοντά στο Κατάκολο, το Μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας στη Γαστούνη, η Μονή Βλαχέρνας στην Κυλλήνη, η Μονή Φραγκοπηδήματος στα όρια με την Αμαλιάδα, η Μονή Κρεμαστής στην ενδοχώρα του Πύργου, η Μονή Σεπετού στην επικράτεια της Ανδρίτσαινας, η Ανω Μονή Δίβρης (ή Χρυσοπηγή) στη Λάμπεια σε συστήνουν στα δικά τους θαύματα και αποτελούν, για τους προσκυνητές, τους φάρους της Ορθοδοξίας.
Μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας η φραγκική Αγία Τριάδα της Ανδραβίδας και η Ισοβα της Τρυπητής, που αμφότερες αποτελούν εξέχοντα δείγματα γοτθικής εκκλησιαστικής τέχνης.
Η Φραγκαβίλα της Αμαλιάδας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία, η Επισκοπή Ωλένης -πλάι στο άφαντο κάστρο της- υπενθυμίζει τη σημαντικότητα της περιοχής καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, ενώ το απόκοσμο ασκηταριό της Μονής Ασκητής στο φαράγγι του Γουμέρου είναι ένα από τα αξιοθαύμαστα ιερά του νομού.
Μουσεία αριστουργήματα
Οι μεγαλοπρεπείς κίονες του Επικούριου Απόλλωνα, του «Παρθενώνα της Πελοποννήσου»
–Αρχαιολογικό Αρχ. Ολυμπίας (Νέο & Παλιό): Ευρήματα από τον ιερό χώρο της Αλτεως αποτυπώνουν το μεγαλείο της Αρχαίας Ολυμπίας στο στολίδι της, το Νέο Αρχ. Μουσείο. Στο παλιό (στεγάζεται στο νεοκλασικό «Σύγγρειον») φιλοξενούνται εκθέματα που επεξηγούν τη λαμπρή ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
-Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας & Μουσικών Οργάνων (Κατάκολο): Δύο (+1) θεματικά μουσεία με λειτουργικά ομοιώματα των εφευρέσεων των αρχαίων Ελλήνων. Το νεοαφιχθέν Μουσείο Αρχιμήδη στην Αρχαία Ολυμπία συμπληρώνει την τριλογία. Δια χειρός Κώστα Κοτσανά.
-Αρχαιολογικό Πύργου: Φρεσκότατο και πληρέστατο. Στεγάζεται στο διατηρητέο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς και ενώνει τα κομμάτια που συνθέτουν το μωσαϊκό της Ηλείας από τους προϊστορικούς μέχρι τους μεταβυζαντινούς χρόνους.
-Αρχαιολογικό Ηλιδας: Στον λόφο της ακρόπολης, από το 2004. Τα εκθέματά του αντιπροσωπεύουν τη μακρά ιστορία της Ηλιδας, της πρωτεύουσας των Ηλείων και διοργανώτριας πόλης των Ολυμπιακών Αγώνων. Αγγεία, αγάλματα, γλυπτά κ.ά. χρονολογούνται από την Παλαιολιθική έως τη Ρωμαϊκή εποχή.
-Κάστρο Χλεμούτσι: Τα μυστικά των ιπποτών και η ακμή της φραγκοκρατίας του Πριγκιπάτου της Αχαΐας (13ος-15ος αι. μ.Χ.) σε πέντε ενότητες, στις μεγαλοπρεπείς, γοτθικές αίθουσες του Chateau Clermont.
Το διαβάσαμε απο το: newlifestyle.gr
Δυτικά, στα παράλια, από τον προστατευόμενο υγρότοπο της λίμνης Κοτυχίου προσεγγίζεις το μοναδικό σύμπλεγμα κουκουναριών της Στροφυλιάς, ενώ, αν ακολουθήσεις τα υδάτινα μονοπάτια της λίμνης Καϊάφα, ανακαλύπτεις μια μικρογραφία του: το πευκόδασος Καϊάφα, ριζωμένο στις αμμοθίνες της απέραντης Ζαχάρως.
Κάπως έτσι έρχεσαι σε επαφή και με τις διάσημες από την αρχαιότητα θερμές ιαματικές πηγές.
Το καλοκαίρι κάνεις λουτροθεραπεία, (όλο τον υπόλοιπο χρόνο σκι στα νερά της λίμνης) και αν είσαι φαν, βάζεις στο πλάνο και τα επίσης διάσημα από αρχαιοτάτων χρόνων λουτρά της Κυλλήνης.
Και σύγχρονες κωμοπόλεις επισκέπτεσαι αν το θέλεις, και φυλαγμένα στα βουνά χωριά με λαμπρή ιστορία.
Σημαντικότερα θεωρούνται το κεφαλοχώρι της Δίβρης (Λάμπεια), σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του όρους Λάμπεια και νοτιότερα, η πέτρινη πολιτεία (το αλλοτινό εμπορικό κέντρο) της Ανδρίτσαινας – στα όρια με τα αρκαδικά βουνά.
Ορεξη να ‘χεις. Και χρόνο. Και να ‘χεις προνοήσει και με έναν βασικό σχεδιασμό.
Το καλύτερο είναι να χωρίσεις το ταξίδι σε δύο μέρη. Με επίκεντρο τον Πύργο να ξεψειρίσεις το βορειοδυτικό κομμάτι, με βάση τη Ζαχάρω (ή την Ολυμπία) το νοτιοανατολικό.
Αναπόσπαστο στοιχείο της περιρρέουσας (και ετερόκλητης) ατμόσφαιρας είναι και ο θρησκευτικός τουρισμός· από τις διαχρονικές μονές, έως τα επιβλητικά ερείπια και τα απομακρυσμένα ξωκλήσια που ξαναζούν χάρη στην αγάπη και την πίστη των ντόπιων.
Η φρουριακή Παναγιά η Σκαφιδιώτισσα κοντά στο Κατάκολο, το Μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας στη Γαστούνη, η Μονή Βλαχέρνας στην Κυλλήνη, η Μονή Φραγκοπηδήματος στα όρια με την Αμαλιάδα, η Μονή Κρεμαστής στην ενδοχώρα του Πύργου, η Μονή Σεπετού στην επικράτεια της Ανδρίτσαινας, η Ανω Μονή Δίβρης (ή Χρυσοπηγή) στη Λάμπεια σε συστήνουν στα δικά τους θαύματα και αποτελούν, για τους προσκυνητές, τους φάρους της Ορθοδοξίας.
Μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας η φραγκική Αγία Τριάδα της Ανδραβίδας και η Ισοβα της Τρυπητής, που αμφότερες αποτελούν εξέχοντα δείγματα γοτθικής εκκλησιαστικής τέχνης.
Η Φραγκαβίλα της Αμαλιάδας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία, η Επισκοπή Ωλένης -πλάι στο άφαντο κάστρο της- υπενθυμίζει τη σημαντικότητα της περιοχής καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, ενώ το απόκοσμο ασκηταριό της Μονής Ασκητής στο φαράγγι του Γουμέρου είναι ένα από τα αξιοθαύμαστα ιερά του νομού.
Μουσεία αριστουργήματα
–Αρχαιολογικό Αρχ. Ολυμπίας (Νέο & Παλιό): Ευρήματα από τον ιερό χώρο της Αλτεως αποτυπώνουν το μεγαλείο της Αρχαίας Ολυμπίας στο στολίδι της, το Νέο Αρχ. Μουσείο. Στο παλιό (στεγάζεται στο νεοκλασικό «Σύγγρειον») φιλοξενούνται εκθέματα που επεξηγούν τη λαμπρή ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
-Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας & Μουσικών Οργάνων (Κατάκολο): Δύο (+1) θεματικά μουσεία με λειτουργικά ομοιώματα των εφευρέσεων των αρχαίων Ελλήνων. Το νεοαφιχθέν Μουσείο Αρχιμήδη στην Αρχαία Ολυμπία συμπληρώνει την τριλογία. Δια χειρός Κώστα Κοτσανά.
-Αρχαιολογικό Πύργου: Φρεσκότατο και πληρέστατο. Στεγάζεται στο διατηρητέο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς και ενώνει τα κομμάτια που συνθέτουν το μωσαϊκό της Ηλείας από τους προϊστορικούς μέχρι τους μεταβυζαντινούς χρόνους.
-Αρχαιολογικό Ηλιδας: Στον λόφο της ακρόπολης, από το 2004. Τα εκθέματά του αντιπροσωπεύουν τη μακρά ιστορία της Ηλιδας, της πρωτεύουσας των Ηλείων και διοργανώτριας πόλης των Ολυμπιακών Αγώνων. Αγγεία, αγάλματα, γλυπτά κ.ά. χρονολογούνται από την Παλαιολιθική έως τη Ρωμαϊκή εποχή.
-Κάστρο Χλεμούτσι: Τα μυστικά των ιπποτών και η ακμή της φραγκοκρατίας του Πριγκιπάτου της Αχαΐας (13ος-15ος αι. μ.Χ.) σε πέντε ενότητες, στις μεγαλοπρεπείς, γοτθικές αίθουσες του Chateau Clermont.
Το διαβάσαμε απο το: newlifestyle.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου