Μετά το εθνικό πένθος τι; Ηλεία 2007 – Αν Αττική 2018: Το πάθημα δεν έγινε μάθημα

Συγκλονιστική αλληλεγγύη προς τα θύματα της  φονικής πυρκαγιάς


Με τον αριθμό των νεκρών της φονικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική  να έχει ξεπεράσει τους 88, τον αριθμό των αγνοούμενων να παραμένει άγνωστος και αρκετούς τραυματίες να παραμένουν σε κρίσιμη κατάσταση, με περισσότερα από 1.200 σπίτια να  έχουν κριθεί ακατάλληλα, την  τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, είναι λογικό όλη χώρα, όλοι  οι Έλληνες να ζούμε σε κατάσταση σοκ, από την περασμένη Δευτέρα.

Ανείπωτος ο  πόνος, η φρίκη, όσο μάλιστα  έρχονται στο φως οι προσωπικές ιστορίες των θυμάτων…

Αισθήματα δύσκολα διαχειρίσημα που τα διαδέχονται αυτά της οργής, της απαίτησης απόδοσης ευθυνών.

Την ίδια ώρα που στο πίσω μέρος του μυαλού μας έχουμε  πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί…

Για τους Ηλείους ειδικά, η τραγωδία αυτή έφερε ξανά στην μνήμη, τα όσα βιώσαμε πριν μια δεκαετία, καθώς μάλιστα πλησιάζει η μέρα της μαύρης «επετείου».

Ο χρόνος που ματώνουν ξανά  οι πληγές που άφησαν πίσω τους εκείνες οι φονικές πυρκαγιές και  ακόμα δεν έχουν κλείσει…

Στα χείλη όλων το αγωνιώδες ερώτημα «πότε θα μάθουμε από τα παθήματά μας»;

Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να μην βουρκώσουμε από συγκίνηση, μπροστά σε αυτό το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης των απλών πολιτών, που όπως στις πυρκαγιές του 2007, έτσι και τώρα, εκδηλώθηκε από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας στην Αττική  και  έρχεται να καλύψει τις ελλείψεις και τα κενά  του κράτους και των «αρμόδιων» υπηρεσιών.

Ελπίζουμε μόνον να μην επαναληφθεί η ίδια ιστορία όπως στην Ηλεία το 2007 και η βοήθεια να φτάσει και να αποδοθεί στους πληγέντες, στα θύματα της τεράστιας αυτής καταστροφής.   

Αμείλικτα τα ερωτήματα, για τα αίτια, την διαχείριση, τον συντονισμό την ώρα της φωτιάς…

Κατόπιν εορτής, η εξαγγελία για έρευνες για τις πολεοδομικές άδειες που έχουν οι κατοικίες στο Μάτι Αττικής, (τα στοιχεία έδειξαν οδούς μικρού πλάτους, πολυάριθμα αδιέξοδα, ιδιαίτερα επιμήκη οικοδομικά τετράγωνα, χωρίς δυνατότητα πλευρικής διαφυγής).

Πόσους παρόμοιους οικισμούς – παγίδες – γνωρίζουμε   σε όλη τη χώρα και την  Ηλεία; 

«…αν μέσα σε βάθος χρόνου είχαμε επιστρέψει να αναστείλουμε ή να βελτιώσουμε αυτές τις συνθήκες αυθαιρεσίας… όμως, «εμείς οι ίδιοι ασκούμε πιέσεις πολλές φορές στις δημοτικές Αρχές για να μην παρέμβουν» ή «προσπαθούμε να έλθουμε σε επαφή με το κράτος με όρους αρνητικούς και εκλογικής πελατείας, η οποία ωθεί το κράτος εν τέλει διαρκώς να νομιμοποιεί αυθαιρεσίες μας».

Αυτά μεταξύ άλλων, που ακούσαμε από τον  καθηγητή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, Κωνσταντίνο Μωραΐτη, αρκούν ίσως για να αποδεχθούμε, ένα πρόβλημα συνολικό, που αφορά την ελληνική κοινωνία και είναι διαχρονικό.

Πρόβλημα που περιορίζει τις δυνατότητες επιβίωσης σε συνθήκες κρίσης ( φωτιά, σεισμός, πλημμύρα).

Μετά το πέρας του εθνικού πένθους, φοβούμεθα πως θα γίνουμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές…

Πηγή: ilia24.gr