(9 ερωτήσεις και 1 συμπέρασμα για τις ανεμογεννήτριες στη Μίνθη Ζαχάρως)
1. Τι (θα έπρεπε) να σημαίνει αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής και «πράσινη μετάβαση»;
Η κλιματική αλλαγή, ήδη εξελίσσεται σε κλιματική κρίση, με καταστροφικές τοπικές, υπερτοπικές και παγκόσμιες επιπτώσεις.
Τόσο στο περιβάλλον όσο και στον άνθρωπο, που αποτελεί μέρος του φυσικού κόσμου.
Οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η οποία προκαλείται από τη συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Βασικότερη πηγή των οποίων είναι η χρήση ορυκτών καυσίμων.
Συνεπώς, η μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα βασισμένο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι αναγκαίο και το ζητούμενο (θα έπρεπε να) είναι ακριβώς η προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής.
Πάμε λοιπόν με αυτό το κριτήριο να συζητήσουμε.
-Τα mega– έργα Αιολικών αποτελούν προστασία περιβάλλοντος;
Τα αιολικά πάρκα αποτελούν μεγάλα τεχνικά έργα, η εγκατάσταση των οποίων μαζί με τα συνοδά έργα και ειδικά την οδοποιία.
Σε περισσότερο ή λιγότερο ανέγγιχτες περιοχές της φύσης, έχουν σοβαρότατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Η επέκταση του οδικού δικτύου σε απάτητα βουνά στα όρια Ηλείας (περιοχή Μίνθης) και Μεσσηνίας.
Όπως διαβάζουμε στο επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας ««Αιολική Θεοδώρων Ανώνυμη Βιομηχανική και Ενεργειακή Εταιρεία»» που έχει υποβληθεί στη ΡΑΕ και αφορά τη Μίνθη Ζαχάρως και άλλες περιοχές σε Ηλεία και Αρκαδία.
Καταστρέφει φυσικά οικοσυστήματα και είναι το έναυσμα για την αλλαγή της χρήσης γης, που θα επιφέρει απώλεια της βιοποικιλότητας.
Αφορά περιοχές φυσικού κάλους αλλά και εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους όπως ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, η αρχαία Φιγαλεία και άλλες.
-Αναγκαία θυσία για την παραγωγή καθαρής ενέργειας;
Ο στόχος της Ελλάδας για παραγωγή αιολικής ενέργειας έως το 2030 είναι 7,05 GW.
Ήδη παράγονται 3,11 GW (44% του στόχου), αν προστεθεί η παραγωγή όσων μονάδων έχουν ήδη άδεια και ξεκινούν άμεσα παραγωγή, θα πάμε στα 8,83 GW (125% του στόχου).
Ενώ αν υλοποιηθούν όλα τα επενδυτικά σχέδια που έχουν υποβληθεί στη ΡΑΕ θα πάμε στα 35,36 GW (504% του στόχου!).
Συνεπώς, ούτε καν έχει σχεδιαστεί και είναι αχρείαστη τέτοιας έκτασης παραγωγή.
-Οι ανεμογεννήτριες στη Μίνθη, είναι μέρος σχεδίου για απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα;
Καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Σε επίπεδο χώρας γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει αυτό καθόλου.
Αρκεί να φέρουμε στο μυαλό μας την επιδίωξη για εξορύξεις στις ΑΟΖ, μια καταστροφική επιλογή ανάγεται μάλιστα σε …κριτήριο πατριωτισμού.
Ειδικότερα σε ότι αφορά την Ηλεία.
Ο ισχυρισμός ότι οι («καθαρές») ανεμογεννήτριες μας οδηγούν σε σταδιακή απεξάρτηση από τα («βρώμικα») ορυκτά καύσιμα είναι απολύτως ψευδής.
Η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η τωρινή της ΝΔ, έχουν ήδη συμβάσεις παραχώρησης για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στον κόλπο της Κυπαρισσίας.
Ενώ η Περιφέρεια με ψήφους των παρατάξεων ΝΔ (πλειοψηφία) και ΚΙΝΑΛ/ΣΥΡΙΖΑ (μειοψηφία), ενέκριναν τη Σύμβαση με την ENERGEAN για αντίστοιχη εξόρυξη στο Κατάκολο.
Η λειτουργία των αιολικών πάρκων, απαιτεί ελάχιστο προσωπικό.
Ενώ αντίθετα η παρουσία των ανεμογεννητριών (και του θορύβου τους), αφαιρεί ζωτικό χώρο για άλλες οικονομικές δραστηριότητες στην περιοχή μας.
Όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία και ο τουρισμός που στηρίζεται στην προβολή και απόλαυση της φυσικής ομορφιάς.
-Με την παραγωγή (και) από τις ανεμογεννήτριες θα έχουμε περισσότερο και φτηνότερο ρεύμα;
Στην πραγματικότητα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο για επιδοτούμενη, ιδιωτική δραστηριότητα, σε δημόσια γη.
Με κριτήριο τον προσπορισμό κέρδους για τον επενδυτή.
Η είσοδος των ΑΠΕ στο μίγμα, όπως εύκολα βλέπουμε και από το λογαριασμό της ΔΕΗ που παίρνουμε, δεν οδηγεί σε μείωση, αλλά σε αύξηση του κόστους για τις λαϊκές οικογένειες.
Δε φτάνει που αυτές οι επιδοτήσεις ενισχύονται άμεσα, τις διπλο-πληρώνουμε και μέσω των λογαριασμών.
-Τελικά, η αιολική ενέργεια, είναι ή όχι καθαρότερη;
Για τον επιχειρηματία αυτό που έχει σημασία δεν είναι το «καθαρό» ή «βρώμικο», αλλά αυτό που θα φέρει κέρδος.
Το σύστημα της οικονομίας της αγοράς επηρεάζει αποφασιστικά και την ίδια την κατεύθυνση της εξέλιξης της αιολικής τεχνολογίας και τελικά τη διαστρέφει απόλυτα.
Δίνεται έμφαση αποκλειστικά στην αποδοτικότητα των ανεμογεννητριών μέσω αύξησης του μεγέθους.
Παραβλέποντας παραμέτρους όπως η αποτελεσματικότερη σύνδεσή τους με το ηλεκτρικό δίκτυο, η αποθήκευση της παραγόμενης ενέργειας και το πόσο φιλικές είναι οι ίδιες προς το περιβάλλον:
Από το μέγεθος και τα υλικά κατασκευής τους, έως ολόκληρο τον κύκλο ζωής τους, από τις διαδικασίες κατασκευής έως την απόσυρση και ανακύκλωσή τους.
Για παράδειγμα, οι τεχνολογίες αποθήκευσης ενώ έχουν ήδη αναπτυχθεί, αυτό που εμποδίζει την ευρεία εφαρμογή τους είναι ότι δεν έχουν ακόμα δημιουργηθεί οι μηχανισμοί της αγοράς.
Οι οποίοι θα παρέχουν την κατάλληλη για τους επενδυτές ανταμοιβή στις υπηρεσίες αποθήκευσης και δικτύου,
Επίσης η φιλικότητά τους προς το περιβάλλον έχει μείνει, όπως είναι αναμενόμενο, πιο πίσω από όλα.
-Τελικά, ναι ή όχι στην «πράσινη μετάβαση» και στις ΑΠΕ;
Η απομάκρυνση από ενέργεια των ορυκτών καυσίμων είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Ωστόσο, η «πράσινη μετάβαση» σε συνθήκες της αγοράς, δηλαδή σε ένα ενεργειακό και παραγωγικό πρότυπο.
Όπου η ενέργεια παράγεται για να πωληθεί με κέρδος, είναι ένα σύνθημα κενό περιεχομένου ή/και προπέτασμα καπνού.
Για να φορτωθούν περισσότερα βάρη στις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, απλά για να κερδίζουν οι επενδυτές, οι επιχειρήσεις.
Αν η διαρκής άνοδος της παραγωγής και της οικονομίας (και μάλιστα σε τομείς παρασιτικούς, άχρηστους ή καταστροφικούς) είναι αυτοσκοπός, πράγμα που είναι η ουσία της καπιταλιστικής αγοράς, η κατανάλωση ενέργειας και η σπατάλη φυσικών πόρων θα επιταχύνονται.
Στο βαθμό που εξελίσσεται η τεχνολογία ή/και η είσοδος καθαρότερων μορφών ενέργειας.
Αυτό, στο πλαίσιο αυτής της λογικής, θα ωθεί σε όλο και μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας.
Στη Γερμανία για παράδειγμα, ενώ αυξάνεται εντυπωσιακά το μερίδιο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, το αποτύπωμα άνθρακα επίσης αυξάνεται.
Ενώ και το ρεύμα ακριβαίνει. Αυτό γίνεται διότι η ενέργεια παράγεται για να πωληθεί με κέρδος για τους ιδιώτες σε εγχώρια κατανάλωση ή/και αύξηση εξαγωγών
-Μήπως η μεγαλύτερη είσοδος των ιδιωτών στην ενέργεια θα εκσυγχρονίσει τον κλάδο;
Πρόκειται ίσως για το συντομότερο ανέκδοτο! Θα αρκούσαν μόνο οι περιπτώσεις των ιδιωτικών εταιρειών ENERGA και HELLAS POWER.
Που έφαγαν εν ψυχρώ κοντά στα 200 εκ ευρώ εισπράττοντας και μη αποδίδοντας ποτέ το γνωστό χαράτσι στο ρεύμα που είχαν επιβάλει η τρόικα και οι ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις.
Γενικότερα όμως, να τελειώνουμε με αυτή τη διαστροφή.
Οι φυσικές ομορφιές στην περιοχή μας αποτελούν κοινή κληρονομιά σε όλους/ες μας από τη φύση και δεν μπορούμε να βάζουμε σε συζήτηση ένα μέλλον όπου θα διαβάζουμε ταμπέλες του τύπου «Μίνθη Α.Ε», «Λαπίθας ΕΠΕ» ή «Καϊάφας ΙΚΕ».
Όχι λοιπόν: Η φωτιά δε σβήνει αλλά δυναμώνει με πετρέλαιο!
Η επένδυση στη Μίνθη, αλλά και σε όλα σχεδόν τα βουνά της Ηπειρωτικής Ελλάδας, δε θα λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας.
Αντίθετα, θα επιτείνει το πρόβλημα της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος.
Την ίδια στιγμή θα επιδεινώσει τα κοινωνικά, εργασιακά προβλήματα των λαϊκών οικογενειών στην περιοχή μας. Δυναμώνοντας και την ενεργειακή φτώχεια και ανισότητα.
Ο μόνος δρόμος για αντιστροφή της περιβαλλοντικής και κλιματικής καταστροφής στην οποία μας οδηγεί η ακόρεστη δίψα για επιχειρηματικά κέρδη, περνάει μέσα από τη συνολική αλλαγή του ενεργειακού και τελικά του παραγωγικού μοντέλου στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.
Η αποφασιστική προϋπόθεση για αυτό είναι η από-εμπορευματοποίηση της ενέργειας.
Δηλαδή η παραγωγή και διανομή ενέργειας από ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα με κριτήριο όχι το κέρδος αλλά την κάλυψη πραγματικών ενεργειακών αναγκών και την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας για την πλειοψηφία του κόσμου.
Μόνο σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι δυνατή η μείωση/εξοικονόμηση συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, η ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών ΑΠΕ.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι αυτή η επιλογή προϋποθέτει ρητή ακύρωση κάθε είδους νέων εξορύξεων υδρογονανθράκων, ειδικά στις διεθνείς θάλασσες (ΑΟΖ).
Το συμφέρον των κατοίκων στην περιοχή μας είναι να ακυρωθεί η επένδυση των ανεμογεννητριών στη Μίνθη και την ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως αλλά και της Φιγαλείας.
Αυτό μπορεί να γίνει πράξη με αποφασιστικό συλλογικό αγώνα μέχρι τη ακύρωση αυτών των σχεδίων
Παναγιώτης Μαυροειδής, Μεταλλειολόγος Μηχανικός, Ζαχάρω Ηλείας
Πηγή: protinews.com.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου