Οι δάσκαλοι που πέρασαν από το Δημοτικό σχολείο Καλίδονας, το οποίο έχει έτος ίδρυσης και έναρξης λειτουργίας το 1856

38 Δάσκαλοι από το 1890 μέχρι το 1994

<<Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζήσουν καλά..>>

ΤΑΔΕ ΕΦΗ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Με τη σημερινή μας ανάρτηση θα αναφερθούμε στους δασκάλους που πέρασαν από το Δημοτικό σχολείο της Καλίδονας, το οποίο έχει έτος ίδρυσης και έναρξης λειτουργίας του το 1856.

Από το 1890 μέχρι το 1994 που έκλεισε προσέφεραν τις υπηρεσίες τους 38 Δάσκαλοι.

Από όλους αυτούς μόνον 9 έμειναν άνω των πέντε χρόνων, οι υπόλοιποι υπηρετούσαν το σχολικό έτος που είχαν διοριστεί και έφευγαν.

Κρίνουμε να αναφερθούμε ξεχωριστά σε αυτούς που έμειναν άνω των πέντε χρόνων, ενσωματώθηκαν στην μικρή κοινωνία των κατοίκων της Καλίδονα , και με λίγα λόγια έγιναν <<Καλιδοναίοι>>.

Δεν προσέφεραν μόνο τις γνώσεις τους στα παιδιά , αλλά και οποιαδήποτε άλλη βοήθεια προκειμένου να αλλάξουν το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων.

Από το σχολείο πέρασαν κατά καιρούς δάσκαλοι, φωτισμένοι και εμποτισμένοι με το μεράκι, την αγάπη και το ιδιαίτερο δυσεύρετο χάρισμα της μεταδοτικότητας.

Ήταν δάσκαλοι που υπηρέτησαν σε χρόνια δύσκολα στο χωριό μας.

Αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα και για να επιζήσουν τους φρόντιζαν οι κάτοικοι του χωριού.

Η φροντίδα αυτή ήταν κυρίως , η στέγη και το καθημερνό φαγητό που τους προσέφεραν εκ περιτροπής όλες οι οικογένειες.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές από το 1890 ο πρώτος Δάσκαλος του χωριού ήταν ο Ηλίας Λαδόπουλος από τα Λαγκάδια Γορτυνίας.

Δίδαξε στην Καλίδονα , παντρεύτηκε την κόρη του Νικολάου Παπαγεωργίου,(Παπανικολάκη) Αικατερίνη έμεινε μόνιμα στην Καλίδονα και δημιούργησε οικογένεια.

Απόγονοί του σήμερα είναι τα παιδιά του Αριστοτέλη Πούρνου.

Σημειωτέο ότι το σχολείο ήταν χωρισμένο σε Αρρένων κα θηλέων.

Ο Δάσκαλος που έμεινε μόνιμα στο χωριό, ήταν γιος του Ιωάννη Παπαγεωργίου ( το γένος Καπλάνη), ο Γεώργιος Παπαγεωργίου (Ντρούτσας).

Υπηρέτησε στο δημοτικό σχολείο 42 χρόνια..

Εκτελούσε και άλλες υπηρεσίες όπως την υπηρεσία των τριών <<Τ>> δηλ. τηλέφωνο-ταχυδρομείο-τηλέγραφος..

Το πρώτο τηλέφωνο τοποθετήθηκε υποχρεωτικά στο σπίτι του και εξυπηρετούσε όλο το χωριό.

Διετέλεσε Γραμματέας της Κοινότητας, Πρόεδρος σχολικής επιτροπής και επίτροπος της εκκλησίας. Συνταξιοδοτήθηκε το 1939.

Η Δασκάλα που για 12 χρόνια υπηρέτησε στο σχολείο των Θηλέων στην Καλίδονα ήταν η Κυριακούλα Καραπαναγιώτη από τη Ζαχάρω, αδελφή του Γιατρού Καραπαναγιώτη.

Είχε πολλές φιλίες με όλες τους νέους και τις νέες της εποχής.

Προσπαθούσε πάντα σύμφωνα με τις πληροφορίες μας κάθε χρόνο όλο και κάτι να τους μεταδίδει.

Έβαζε όλο τα κορίτσια να μάθουν τραγούδια και χορό..

Το πρώτο τραγούδι που τους έμαθε , όπως μου το λέγουν οι γιαγιάδες που όσες ζουν σήμερα είναι άνω των 90 ετών ήταν << Το νερό στο ρέμα γάργαρο κυλάει….>>, το οποίο ήταν και πολύ ωραίος χορός.

Με το μάθημα της χειροτεχνίας, έκανε μεγάλες προσπάθειες να μάθουν κέντημα με σταυροβελονιά τα κορίτσια.

Έπαιρναν κομμάτια από παλιά σακιά (λινάτσα) και με νήματα που χρησιμοποιούσαν οι μητέρες τους στον αργαλειό, και κεντούσαν πάνω σε λινάτσα.

Σύμφωνα πάντα με πληροφορίες οι Δάσκαλοι Γεώργιος Παπαγεωργίου και η Κυριακούλα Καραπαναγιώτη, πήραν όλα τα παιδιά του σχολείου και παραβρέθηκαν στα εγκαίνια που έγιναν στο εκκλησάκι στο Βαρκό, στη χρονική περίοδο 1932-1936.

Την Κυριακούλα Καραπαναγιώτη την αντικατέστησε ο Γεώργιος Πούρνος του Αθανασίου, από την Καλίδονα. Υπηρέτησε στο χωριό του 5 χρόνια..

Ο Βασίλειος και η Καλλιόπη Φουρλή υπηρέτησαν 12 χρόνια στο σχολείο της Καλίδονας.

Ενσωματωθήκαν στην κοινωνία του χωριού μας, έκαναν κουμπαριές, δημιούργησαν ισχυρούς δεσμούς φιλίας με οικογένειες, οι οποίες κρατούν μέχρι σήμερα.

Κατάφεραν και τα παιδιά τους να αισθάνονται την Καλίδονα δικό τους χωριό και σε κάθε δεδομένη στιγμή το δείχνουν με πράξεις.

Όταν όμως πήραν μετάθεση στο σχολείο ήρθε και υπηρέτησε , μαζί με άλλους δασκάλους ο Νικόλαος Κόντος από τους Ταξιάρχες (Μοφκίτσα).

Ο Νικόλαος Κόντος είχε παντρευτεί την κόρη του Δάσκαλου Γ. Παπαγεωργίου, που αναφέρουμε στην αρχή, την Αγγελική (Κουλα), και απέκτησαν δύο παιδιά τον Γεώργιο και την Μαρία.

Υπηρέτησε 10 χρόνια στο σχολείο και άφησε έντονα τα στίγμα του στο χωριό μας.

Ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων,. Τον χαρακτήριζε η πραότητα, εργατικότητα και η αξιοπρέπεια., Τα παιδιά του δεν εγκατέλειψαν ποτέ το χωριό τους.

Πάντα θα δείξουν εμπράκτως, ενδιαφέρον, αγάπη και νοσταλγία για τον τόπο που μεγάλωσαν . Είναι οι μοναδικοί απόγονοι του Γεωργίου Παπαγεωργίου

Το τελευταίο ζευγάρι Δασκάλων που υπηρέτησαν στο σχολείο για 5 συνεχή χρόνια, ήταν ο Αγησίλαος Γεωργούλιας και η σύζυγός του Κων/να Καλογεροπούλου.

Όλοι οι υπόλοιποι δάσκαλοι όλο και κάτι άφηναν πίσω τους έστω και αν ο χρόνος ήταν λίγος που υπηρέτησαν.

Στο σημείο αυτό έχουμε μεγάλη ηθική υποχρέωση σε έναν Δάσκαλο από τη Ζάκυνθο τον Ανδρέα Μαρκεσίνη.

Υπηρέτησε στο σχολείο μας στα μέσα της 10/ετίας του 1980.

Με τις προοδευτικές του ιδέες. με την αγάπη και το μεράκι που είχε για τις παραδόσεις και την ιστορία του κάθε τόπου, συγκέντρωσε τους νέους εκείνης της εποχής, τους ενέπνευσε και τους έδωσε ιδέες να δημιουργήσουν ένα Σύλλογο που να έχει έδρα το χωριό τους, να ασχοληθούν με την ιστορία του τα ήθη και τα έθιμα.

Έτσι το 1985 δημιουργήθηκε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Καλίδονας <<ΣΑΡΕΝΑ>> και μετέπειτα Πολιτιστικός.

Χάρις την πρωτοβουλία αυτού του Δασκάλου δημιουργήθηκε ο παρόν Σύλλογος μας.

Ο σπόρος που έσπειρε ήταν ως φαίνεται ήταν υγιής και δυνατός και σήμερα όλα τα μέλη του, αλλά και οι απανταχού Καλιδοναίοι αισθάνονται υπερήφανοι και ευγνωμοσύνη για τον Δάσκαλο Ανδρέα Μαρκεσίνη.

Ευχόμαστε όπου και αν βρίσκεται να τον έχει ο Θεός γεμάτο υγεία και χαρές.