Διαβάζοντας τα λόγια του Φώτη Κόντογλου προβληματίστηκα και νοιώθω ότι είναι επίκαιρα, αλλά μπορεί όμως να κάνω λάθος. Και αν κάνω λάθος συγχωρέσετε με.
Άθελά μου σκέφτομαι πολλές φορές το παρελθόν και πράγματι το αναπολώ , συγκινούμε, προβληματίζομαι, για το σκεπτικό των σημερινών ανθρώπων, . Σήμερα που μπορούμε τα πάντα να μάθουμε, που μπορούμε να κρατάμε τα καλά, να αποφεύγουμε τις <<κακοτοπιές>>, και να προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, όπως τον ονειρεύονταν οι προγονοί μας, που μέσα από πολλές αντίξοες συνθήκες, στάθηκαν στα πόδια τους, και προοδεύσαν. Σήμερα δυστυχώς δεν διδασκόμαστε από το παρελθόν να φτιάξουμε κάτι καλύτερο. Κυριαρχεί, η κακία, η ζήλια, ο φθόνος με όλα τα επακόλουθά των, κατά την άποψή μου.
Σήμερα είναι Κυριακή των Βαΐων. Θυμάμαι ο δάσκαλος έστελνε τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων το Σάββατο του Λαζάρου, για να κόψουν βάγια να τα πάνε στην εκκλησία, και να ρίξουν δάφνες σε όλα τα στενά δρομάκια του χωριού μας. Όλοι οι εκκλησιαζόμενοι στη συνέχεια πήγαιναν στα μνήματα τους δικούς τους ανθρώπους να τοποθετήσουν ένα κλωνάκι βάγιο- δάφνη στο μνήμα του, ως ένδειξη ότι δεν τους ξεχνάμε. Φυσικά γίνεται και σήμερα αυτό, όχι τόσο όσο γινόταν τα παλιά χρόνια…
Αυτά από την Καλίδονα του Πολιτισμού και της Παράδοσης.
ΚΑΛΙΔΟΝΑ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου