Ο Αγιορείτης Μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης – Ο «Γέροντας των Πολυτέκνων» (1932 – † 4.6.2014)

 

ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ: Ο Γέρων Νικόδημος Μπιλάλης, κατά κόσμον Βασίλειος, γεννήθηκε τό 1932 στό ορεινό χωριό Μηλιές (Δήμος Αρχ. Ολυμπίας), Ν. Ηλείας. Γονείς του ήσαν οι ευλαβέστατοι Γεώργιος καί Ελένη (τό γένος Κακούρη).

Ήταν τό 2ο από τά 17 παιδιά τής οικογενείας του (μέ επιζήσαντα τά 10). 

Η οικογένεια Μπιλάλη είχε καί έχει βαθιά θρησκευτική καί ιερατική παράδοση, μέ γνωστότερους τούς τρείς Ιερομονάχους θείους τού αειμνήστου Γέροντος, μακαριστούς πατέρες Σπυρίδωνα, Ευστάθιο καί Ευσέβιο.

Ο Βασίλειος, από μικρό παιδί, διακρίθηκε γιά τήν ευφυία, τήν οξύνoια καί τό ακέραιο τού χαρακτήρα του. 

Φοίτησε στό Δημοτικό Σχολείο τής γενέτειράς του καί στά Σχολαρχεία τού Δούκα καί τού Πελοπίου. 

Συνέχισε τίς γυμνασιακές του σπουδές στό 1ο Γυμνάσιο Αθηνών καί τίς περάτωσε στή Βαρβάκειο, βοηθούμενος οικονομικά από τό μακαριστό θείο του Αρχιμ. π. Σπυρίδωνα Μπιλάλη (1918 1974).

Ο πατέρας τού Γέροντος Γεώργιος μέ τά 4 πρώτα αγόρια τής Οικογενείας. 1ος στή σειρά, από αριστερά, ο π. Νικόδημο

Τό 1952 εισήχθη πρώτος στή Θεολογική Σχολή τού Εθνικού καί Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από τήν οποία απεφοίτησε μέ άριστα, ενώ, όσο σπούδαζε, εργαζόταν.

Ο ιεραποστολικός του ζήλος τόν οδήγησε στήν Αδελφότητα Θεολόγων «Ζωή», όπου εργάσθηκε τόσο στή Γραμματεία, όσο καί σάν διορθωτής κειμένων-βιβλίων. 

Μετά τό διαχωρισμό τής «Ζωής» και τήν αποχώρηση τού θείου του π. Σπυρίδωνος από αυτήν, απεχώρησε καί ο τότε Βασίλειος.

Διακρινόμενος γιά τή φιλομάθειά του συνέχισε τίς σπουδές του κάνοντας μεταπτυχιακά στό Στρασβούργο (Γαλλία, 1967). 

Επιστρέψας στήν Ελλάδα ενεγράφη, μετά από κατατακτήριες εξετάσεις, στή Φιλοσοφική Σχολή τού Εθνικού καί Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου έλαβε τό πτυχίο του σάν δόκιμος μοναχός πλέον. 

Σέ όλες τίς βαθμίδες τής εκπαίδευσης είχε αρίστη επίδοση. 

Μάλιστα τού είχε προταθή θέση καθηγητού στή Θεολογική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών, τήν οποία δέν αποδέχθηκε.

Εργάσθηκε σκληρά ως καθηγητής φιλόλογος σέ φροντιστήρια, ως διορθωτής βιβλίων σέ χριστιανικούς εκδοτικούς οίκους καί γιά λίγα χρόνια ως καθηγητής θεολόγος στή Μέση Εκπαίδευση. 

Παντού διακρίθηκε γιά τό ήθος, τήν τιμιότητα καί τήν εργατικότητά του.

Ο μακαριστός Γέροντας μετά τού μεγαλυτέρου αδελφού του Σπυρίδωνος ( 2007) τό έτος 1997

Διάβασε όλο το άρθρο στο: vimaorthodoxias.gr