Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τις φονικές φωτιές της Ηλείας και το σημαντικότερο μάθημα το οποίο λάβαμε είναι ότι το μόνο που δεν μπορεί να γίνει ξανά είναι η ανθρώπινη ζωή.
της Άννας Αγγελίδου
Η ανθρώπινη ζωή είναι το μόνο που όσος χρόνος και αν περάσει όσα τραχηλιαία και αν δοθούν από την εκάστοτε κυβέρνηση- δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τον πόνο που νοιώθει ένας συμπολίτης μου όταν βλέπει να γίνονται στάχτη οι κόποι μίας ολόκληρης ζωής, ωστόσο δεν μπορώ να βάλω στην ίδια ζυγαριά, την ανθρώπινη ζωή με την αξία σπιτιών, χωραφιών και επιχειρήσεων.
Οι τραγικές εικόνες της Ηλείας επιστρέφουν στο νου μου κάθε φορά που βλέπω κάποια περιοχή της Ελλάδας να τυλίγεται στις φλόγες και γνωρίζω πολύ καλά –αν και δεν είμαι ειδικός- ότι από τη στιγμή που η φωτιά θα ξεφύγει –όπως λένε στην γλώσσα τους οι πυροσβέστες- μετά είναι πολύ δύσκολο να την «μαζέψει» κανείς.
Η όπια προσπάθεια να «σωθεί οτιδήποτε αν σώζεται» είναι εκείνη που δίνει τη δύναμη στους πυροσβέστες να συνεχίζουν το έργο τους- βάζοντας πάνω από όλα όμως τον άνθρωπο.
Διάβασε όλο το άρθρο στο protinews.com.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου